عنوان داستان توسط سوماتی ردی در مجله ی وال استریت یک سوال تحریک آمیز مطرح می کند: “اگر می توانستیم از شر یائسگی خلاص شویم چه؟” و این قطعه چیزی جز تمرین فکری صرف در مورد این موضوع است. به نظر می رسد که دانشمندان – عمدتاً دانشمندان زن – قبلاً در این مورد هستند. ردی درمانهای بالقوه مختلفی را توضیح میدهد، که اکثر آنها «بر کاهش سرعت از دست دادن فولیکولها و تخمکهای زن تمرکز دارند». یکی از احتمالات، استفاده مجدد از داروهای موجود، به ویژه داروی پیوند کلیه راپامایسین است که به نظر می رسد پیری تخمدان ها را در موش ها کند می کند. دیگری مهندسی کردن سلول ها برای رسیدن به همان نتیجه است که شرکت های بیوتکنولوژی از جمله گامتو روی آن کار می کنند. اما داستان ردی همچنین بر «چرا» چنین جنبشی تمرکز دارد و پاسخ آن عمیق است: زنان ممکن است زندگی طولانیتر و سالمتری داشته باشند.
پیرای یورتاس بیم از یکی دیگر از شرکت های بیوتکنولوژی سلماتیکس می گوید: “یائسگی بزرگ ترین عامل تسریع کننده بیماری های پیری برای زنان در سراسر جهان است، خواه بیماری قلبی و سکته مغزی، اختلالات خود ایمنی، پوکی استخوان یا زوال شناختی باشد.” همانطور که ردی توضیح می دهد، زمانی که تخمدان های یک زن از کار می افتند و هورمون های حیاتی ترشح نمی کنند، روند پیری تسریع می شود، همراه با خطرات زیادی برای سلامتی. عامل دیگر: اگر زنان قادر به مصرف مواد مخدر برای تنظیم بهتر کل فرآیند در طول زندگی خود باشند، تفکر دیرینه در مورد “ساعت بیولوژیکی” را به هم می زند. ردی شامل نظرات شکاکانی است که نگران دستکاری در روند طبیعی هستند. اما دکتر زیو ویلیامز از دانشگاه کلمبیا پیشنهاد می کند که زمان پایان دادن به این باور ریشه دار یائسگی است. باید اتفاق افتادن. (داستان را کامل بخوانید.)