ارزیابی شدت ذات الریه Covid-19 در افراد از گروه‌های قومی مختلف به دلیل خوانش نادرست دستگاهی که سطح اکسیژن خون بیماران را اندازه‌گیری می‌کند، می‌تواند دشوار باشد.
یافته های این تحقیق، منتشر شده در مجله تنفسی اروپا، نشان می دهد که پالس اکسی متر در گروهی از بیماران با قومیت مختلط مبتلا به کووید-19 تقریباً 7٪ بیشتر از بیماران سفیدپوست با کمی بیش از 3٪ قرائت نادرست نشان می دهد. همچنین در بیمارانی با قومیت سیاه‌پوست و آسیایی به‌طور کاذب بالا بود که می‌توانست بهترین و به موقع‌ترین درمان را برای بیماران دریافت کند.
پالس اکسیمتری یک آزمایش غیر تهاجمی است که سطح اشباع اکسیژن خون را اندازه گیری می کند. این می تواند به سرعت حتی تغییرات کوچک در سطح اکسیژن را تشخیص دهد. این سطوح نشان می‌دهند که خون چقدر اکسیژن را به دورترین اندام‌ها از قلب، از جمله بازوها و پاها، حمل می‌کند. متخصصان پزشکی به طور معمول از آنها در مراقبت های اولیه و مراقبت های ویژه مانند اتاق های اورژانس یا بیمارستان ها برای نظارت بر وضعیت بالینی بیماران خود استفاده می کنند.
انتقال موج نوری که این فناوری از آن استفاده می کند با رنگدانه های پوست اصلاح می شود و ممکن است بر اساس رنگ پوست متفاوت باشد. یک مطالعه اخیر نتایج متفاوتی را در بیماران با پوست سیاه در مقایسه با بیماران با پوست سفید گزارش کرده است که این پتانسیل را دارد که بر مراقبت از بیمار تأثیر منفی بگذارد. این امر منجر به این شد که اداره غذا و نوشیدنی در ایالات متحده در سال 2021 نسبت به دقت پالس اکسی متر ابراز نگرانی کرد که منجر به مطالعه فعلی شد.
این مطالعه توسط کنسرسیومی از تیم‌های چند رشته‌ای از دانشگاه ناتینگهام و بیمارستان‌های دانشگاه ناتینگهام NHS Trust ارائه شد. آنها از مجموعه داده‌های الکترونیکی استفاده کردند که برای استفاده بالینی در زمان واقعی جمع‌آوری می‌شوند، اما بایگانی شده و برای پاسخ به سؤالات بالینی مهم و بهبود مراقبت از بیمار و ایمنی بیمار در آینده در دسترس هستند. پایگاه داده ایمنی بیمار NUH Covid-19 ناشناس است تا بدون به خطر انداختن محرمانه بودن بیمار، درس‌هایی آموخته شود. این تیم شامل پزشکان، مدیران، آماردانان، تحلیلگران کامپیوتر، کدگذاران نرم افزار و بایگانی انبار داده ها بود.
تیم متخصصان ناتینگهام از داده‌های بیماران مبتلا به عفونت کووید-۱۹ استفاده کردند تا تفاوت سطوح اکسیژن خون را که با پالس اکسیمتری و آزمایش‌های گاز خون شریانی اندازه‌گیری می‌شود، که در گروه‌های قومی مختلف در طیف وسیعی از اشباع‌های اکسیژن اندازه‌گیری شده است، بررسی کنند. آزمایش‌های گاز خون شریانی سطح اکسیژن موجود در خون سرخرگ را اندازه‌گیری می‌کند و معیار استاندارد طلایی برای سطوح اکسیژن را نشان می‌دهد.
این تیم از داده های الکترونیکی برای بیماران بستری شده در بیمارستان های دانشگاه ناتینگهام NHS Trust بین فوریه 2020 و سپتامبر 2021 با عفونت کووید-19 استفاده کرد. اندازه‌گیری‌های پالس اکسیمتری با اندازه‌گیری گاز خون زوجی در عرض نیم ساعت مقایسه شد.
میانگین تفاوت بین پالس اکسیمتری و اشباع اکسیژن گاز خون بر اساس قومیت بیماران سفیدپوست، مختلط، آسیایی و سیاه پوست ثبت شد و همچنین بر اساس سطح اشباع اکسیژن که توسط گازهای خون شریانی اندازه‌گیری شد تقسیم شد.
تفاوت در اشباع اکسیژن (مقدار اکسیژن در خون)، بین پالس اکسیمتری قرائت گاز خون شریانی در همه گروه ها وجود داشت. بیشترین تفاوت در گروه قومیت مختلط بود که در قرائت اکسیمتری نزدیک به 7 درصد بیشتر بود و کمترین آن در گروه سفید با 3.2 درصد بیشتر از اندازه گیری واقعی گازهای خون شریانی بود. خوانش 5.4 درصد بیشتر با استفاده از پالس اکسیمتری در گروه سیاه پوست شرکت کنندگان و 5.1 درصد بیشتر در جمعیت آسیایی مشاهده شد.
تفاوت بین قرائت ها نیز در محدوده مهم بالینی 85 تا 89 درصد افزایش یافته است، زمانی که بسیاری از تصمیمات بالینی گرفته می شود. میانگین مقادیر اندازه‌گیری شده با پالس اکسیمتر در افراد با قومیت سیاه‌پوست و آسیایی بالاتر از واقعیت بود، در مقایسه با نژاد سفید.
یافته‌های این تحقیق مهم است زیرا سطوح بالای رنگدانه‌های پوست با گروه‌های قومی مرتبط است که پیامد ضعیف‌تری از عفونت کووید-19 دارند و به دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌های اکسیژن موجود برای ارائه مناسب‌ترین و به موقع‌ترین درمان نیاز دارند.
دکتر اندرو فوگارتی، از دانشکده پزشکی دانشگاه و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “این داده ها بر اساس آنچه ما می دانیم استوار است، و آن این است که بیماران با پوست تیره تر اندازه گیری اکسیژن کمتری با استفاده از پالس اکسی متر دارند. هر گونه خطایی. اندازه‌گیری سطح اکسیژن، ارزیابی شدت عفونت کووید-19 را دشوارتر می‌کند و ممکن است ارائه مراقبت‌های پزشکی به موقع را به تأخیر بیاندازد. ما اکنون در حال بررسی تأثیر این بر نتایج بالینی هستیم تا ببینیم آیا ممکن است منجر به بروز مشکلاتی در تشدید آن شده باشد یا خیر. شدت درمان برای بیماران ما.”
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط دانشگاه ناتینگهام. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.