محققان دریافتند التهاب قلب پس از تزریق کووید نه تنها نادر است، بلکه شایع‌تر از سایر انواع واکسیناسیون نیست.
با شروع برنامه های واکسیناسیون کووید در سراسر جهان، مشخص شد که برخی از افراد – به ویژه مردان جوان – متعاقباً به میوکاردیت، نوعی التهاب عضله قلب، یا پریکاردیت، التهاب پوشش خارجی قلب مبتلا شدند.
در حالی که موارد نادر بودند، یافته‌ها باعث نگرانی شد، خطر ابتلا به چنین التهاب قلبی از جمله دلایلی است که کارشناسان در بریتانیا برای تاخیر در گسترش برنامه واکسیناسیون به کودکان ذکر کردند.
اکنون تحقیقات نشان می‌دهد که میوپریکاردیت – یک اصطلاح کلی که شامل میوکاردیت و پریکاردیت می‌شود – نه تنها بعد از تزریق کووید غیر معمول است، بلکه خطر ابتلا به آن بیشتر از سایر انواع تلقیح‌ها مانند واکسن آنفولانزا نیست.
نویسندگان می نویسند: “به نظر می رسد خطر کلی میوپریکاردیت برای این گروه بسیار جدید از واکسن ها علیه کووید-19 با واکسن های سنتی علیه سایر پاتوژن ها تفاوتی ندارد.”
محققان در سنگاپور در مقاله‌ای در The Lancet Respiratory Medicine توضیح می‌دهند که چگونه تجزیه و تحلیلی از 22 مطالعه منتشر شده قبلی را انجام داده‌اند که بیش از 405 میلیون دوز واکسن در سراسر جهان را پوشش می‌دهد و به وقوع میوپریکاردیت پس از واکسیناسیون می‌پردازد.
در مجموع، 11 مورد از مطالعات واکسیناسیون کووید را تحت پوشش قرار دادند، اگرچه بسیاری از آنها افراد زیر 12 سال را در نظر نگرفتند، در حالی که 11 مورد واکسیناسیون آنفولانزا، آبله، فلج اطفال، و MMR (سرخک، اوریون و سرخجه) را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج نشان می‌دهد که بروز میوپریکاردیت پس از تزریق کووید کم است، با میانگین بروز حدود 18 مورد در هر میلیون دوز. این مشابه بروز پس از واکسن آنفولانزا و پس از انواع دیگر واکسیناسیون است.
در مجموع، تزریق غیر کووید به طور متوسط حدود 56 مورد میوپریکاردیت در هر میلیون دوز داشت.
بروز آن نیز بسیار کمتر از بروز پس از واکسن آبله است – اگرچه نویسندگان خاطرنشان می کنند که مطالعات در مورد دومی عمدتاً در میان ارتش ایالات متحده انجام شده است که عمدتاً از مردان جوان تشکیل شده است و به طور بالقوه بر نتایج تأثیر می گذارد.
میوپریکاردیت پس از واکسیناسیون کووید در مورد تزریق mRNA، در افراد جوان‌تر، پس از دوز دوم و در میان مردان نسبتاً شایع‌تر بود: بروز در مردان 10 برابر بیشتر از زنان زیر 30 سال بود. با این حال، حتی در مردان جوان، میزان میوپریکاردیت پس از تزریق کووید با سایر واکسیناسیون ها قابل مقایسه بود.
نویسندگان اضافه می‌کنند که خطرات عوارض جانبی غیرمعمول مانند میوپریکاردیت با مزایای واکسیناسیون غلبه می‌کند و خاطرنشان کردند که این شامل کاهش خطر عفونت، بستری شدن در بیمارستان، بیماری شدید و مرگ ناشی از خود کووید است.
اما آنها پیشنهاد می کنند که یافته های این مطالعه ممکن است به تنظیم سیاست کمک کند. به عنوان مثال، می‌توان به پسران تزریق کووید غیرmRNA ارائه داد، اگرچه مسائل دیگری نیز ممکن است بر چنین تصمیم‌گیری‌ها تأثیر بگذارد، مانند در دسترس بودن چنین واکسن‌هایی.
دکتر کولنگود راماناتان از دانشگاه ملی سنگاپور، یکی از نویسندگان این تحقیق، گفت: «این یافته‌ها افزودنی‌های مهمی به مکالمه هنگام سنجش خطر و فواید واکسیناسیون کووید-19 هستند و والدین باید از فواید و مضرات آن مطلع شوند. واکسیناسیون کووید-19، خطر محلی قرار گرفتن در معرض عفونت کووید-19 در آن زمان، و خطر ابتلا به میوپریکاردیت ناشی از خود عفونت کووید-19 در زمان واکسیناسیون کودکان نوجوانشان.
پروفسور Beate Kampmann، مدیر مرکز واکسن در دانشکده بهداشت و طب گرمسیری لندن، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که توجه به یافته‌ها مهم است اما پیام اصلی میوپریکاردیت پس از تزریق کووید بسیار بود. نادر است و شایع تر از واکسن های دیگر نیست. علاوه بر این، او گفت، این وضعیت با درمان ضد التهابی برطرف شد.
کمپمن گفت: “خطر درگیری قلب و آسیب جدی ناشی از کووید-19 به طور قابل توجهی بالاتر از این عارضه جانبی نادر است که در درجه اول – و به ندرت – بر مردان جوان تاثیر می گذارد.”
پروفسور سر نیلش سامانی، مدیر پزشکی بنیاد قلب بریتانیا با این موضوع موافق است.
او گفت: «میلیون‌ها نفر در سراسر جهان واکسن کووید را زده‌اند، تقریباً همه بدون عارضه. “گرفتن کووید-19 می تواند منجر به بیماری شدید از جمله مشکلات قلبی شود و افرادی که واکسینه شده اند در معرض خطر بسیار کمتری برای ابتلا به سایر عوارض جدی ناشی از کووید-19 هستند.”