نحوه تشخیص علائم اضطراب و کمک گرفتن | سلامت روان

مهر مردمی با خشکی دهان، افکار مزاحم، و قلب و شکم بالنده که از نشانه های اضطراب هستند آشنا هستند. این پاسخ‌ها اغلب یک واکنش موقت و کاملاً طبیعی به تهدید هستند، این پاسخ‌ها می‌توانند در موقعیت‌های خاص مفید باشند، ذهن را تیزتر کنند و خون را سریع‌تر به جایی که لازم است ارسال کنند.

اما در حالی که استرس معمولاً پس از رفع نگرانی برطرف می‌شود، اضطراب ادامه می‌یابد و اغلب با چالشی که با آن مواجه می‌شویم نامتناسب است. اگر ماه ها ادامه یابد و شروع به تداخل با فعالیت های روزمره کند، ممکن است اختلال اضطرابی تشخیص داده شود.

حتی قبل از همه‌گیری کووید-19، تخمین زده می‌شود که از هر 100 نفر پنج نفر در انگلیس نگرانی‌های منظم یا غیرقابل کنترلی را در مورد چندین چیز در زندگی خود تجربه می‌کردند – وضعیتی که به نام اختلال اضطراب فراگیر (GAD) شناخته می‌شود.

بر اساس یک مطالعه اخیر، با معرفی اولین قرنطینه در بریتانیا در مارس 2020، شیوع اضطراب عمومی در بین جمعیت عمومی به 31 درصد افزایش یافت که نتیجه آن انزوای اجتماعی، عدم اطمینان در مورد آینده و تهدید تصور شده بیماری یا مرگ بسیاری است. مردم احساس کردند به گفته نویسنده اصلی این مطالعه دکتر جما تیلور از دانشگاه باث، این چالشی است که «نمی توان یک شبه آن را برطرف کرد». مطالعه جداگانه‌ای که در تابستان 2021 انجام شد، نشان داد که یک پنجم از شرکت‌کنندگان همچنان از آنچه که محققان «سندرم اضطراب کووید-19» نامیدند رنج می‌برند – حالت تشدید نگرانی، بررسی بیش از حد علائم و اجتناب از مکان‌های عمومی به دلیل ترس. در مورد آلودگی

تشخیص اضطراب معمولاً توسط پزشک عمومی و بر اساس علائم بیمار و مدت زمانی که آنها را داشته اند، انجام می شود. در مورد GAD، معیارهای تشخیصی شامل حداقل شش ماه نگرانی بیش از حد در مورد مسائل روزمره است که با هر خطر ذاتی نامتناسب است و باعث ناراحتی یا اختلال در زندگی روزمره می شود. علائم ممکن است شامل بی قراری یا عصبی بودن، به راحتی خستگی، تمرکز ضعیف، تحریک پذیری، تنش عضلانی یا اختلال خواب باشد – و اغلب اوقات وجود دارد. با این حال، اضطراب در واقع یک اصطلاح کلی است که می تواند تعدادی از اختلالات اضطرابی مختلف، از جمله برخی از شرایط کمتر رایج، مانند فوبیا و اختلالات هراس را توصیف کند.

OCD

یکی از گروه‌های اختلالات اضطرابی با افکار یا اجبارهای تکراری مشخص می‌شود که احتمالاً شناخته شده‌ترین اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) است. حدود 1 نفر از هر 50 نفر در مقطعی از زندگی خود از OCD رنج می برند و برخلاف GAD که تقریباً دو برابر بیشتر از مردان در زنان شایع است، OCD مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد. افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند به طور مکرر افکار، تصاویر، اصرار، نگرانی ها یا شک های ناخواسته (وسواس) را تجربه می کنند که می تواند باعث ایجاد احساس اضطراب یا ناراحتی در آنها شود. آنها همچنین تمایل دارند برای کاهش اضطراب خود در فعالیت های تکراری (اجبار) شرکت کنند، مانند بررسی مکرر علائم پزشکی در اینترنت، یا قفل بودن درب.

اضطراب های سلامتی

مربوط به OCD اختلالاتی است که در آن افراد وسواس و اجبار مرتبط با بیماری را تجربه می کنند. یا اختلال بدشکلی بدن، با وسواس و اجبار مربوط به ظاهر فیزیکی آنها.

فوبیاها

فوبیا شامل ترس یا اضطراب فرد است که توسط یک موقعیت یا شیء خاص ایجاد می شود، مانند سگ، پرواز، دلقک یا تزریق. حدود 10 میلیون نفر در بریتانیا فوبیا دارند. فوبیاهای ساده، مانند ترس از ارتفاع یا عنکبوت، معمولاً در دوران کودکی شروع می شوند، در حالی که فوبیاهای پیچیده در اواخر زندگی شروع می شوند. به عنوان مثال، فوبیای اجتماعی (همچنین به عنوان اختلال اضطراب اجتماعی شناخته می شود) اغلب در دوران بلوغ شروع می شود و با ترس یا نگرانی شدید در موقعیت های اجتماعی – از جمله قبل یا بعد از وقوع یک رویداد اجتماعی – همراه است.

در همین حال، آگورافوبیا برای اولین بار در اواخر نوجوانی تا اوایل 20 سالگی فرد بروز می کند، اگرچه فوبیاهای پیچیده ممکن است برای سال های زیادی ادامه داشته باشند. آگورافوبیا چیزی بیش از ترس از فضاهای باز است. افراد آسیب دیده ممکن است از قرار گرفتن در مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که بیرون آمدن از آن‌ها دشوار است احساس اضطراب کنند، یا در صورت بروز حمله پانیک، نتوانند کمک دریافت کنند – دوره‌ای ناگهانی از ترس شدید که باعث واکنش‌های فیزیکی شدید می‌شود، و گاهی اوقات بدون دلیل مشخص

اختلال هراس

اگر شخصی به طور منظم حملات پانیک را ظاهراً غیرمعمول، بدون هیچ محرک آشکاری داشته باشد، ممکن است تشخیص داده شود که به اختلال هراس مبتلا است. اغلب با آگورافوبیا همراه است، و در برخی موارد، ترس از داشتن یک حمله پانیک خود می تواند باعث حمله شود. در بریتانیا، شیوع اختلال هراس با یا بدون آگورافوبیا 1.7 درصد برآورد شده است.

PTSD

انواع دیگری از اختلالات اضطرابی وجود دارد، اما آخرین مورد توجه، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است که به دلیل اینکه پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد تروماتیک یا آسیب جدی ظاهر می شود، برجسته می شود. تقریباً 50 درصد از افراد در مقطعی از زندگی خود دچار تروما می شوند، اما تنها یک پنجم آنها به PTSD مبتلا می شوند. علائم معمولاً در عرض سه ماه پس از رویداد آسیب‌زا شروع می‌شوند، اما در برخی موارد سال‌ها پس از آن شروع می‌شوند و ممکن است شامل فلاش‌بک‌ها یا کابوس‌هایی باشد که احساس می‌کنند ترس و اضطرابی را که در آن زمان تجربه کرده‌اید دوباره زنده می‌کنید. مانند سایر اختلالات اضطرابی، PTSD می تواند به شدت توانایی فرد برای عملکرد در زندگی اجتماعی یا خانوادگی را مختل کند و گاهی منجر به مشکلات روابط یا بی ثباتی شغلی شود.

خبر خوب این است که درمان‌های مؤثری برای همه این اختلالات اضطرابی وجود دارد، بنابراین کمک گرفتن بسیار مهم است.

از کجا کمک پیدا کنیم

اگر فکر می‌کنید اضطراب شما یا یکی از دوستان یا اعضای خانواده مشکل‌ساز می‌شود، با مراجعه به پزشک عمومی، که ممکن است بتواند درمان و/یا ارجاع به یک درمانگر را از طریق NHS انجام دهد، کمک بگیرید. درمان خصوصی گزینه دیگری است، اگرچه این ممکن است گران باشد.

موسسات خیریه و سازمان‌های اجتماعی مختلف گروه‌های حمایت از همتایان را اداره می‌کنند، که در آن افراد تجربیات خود را از اضطراب و استراتژی‌های مقابله‌ای در یک محیط حمایتی، از جمله ذهن، اضطراب انگلستان و بیماری روانی بازاندیشی به اشتراک می‌گذارند.

ذهن 0300 123 3393

اضطراب انگلستان 03444 775 774

وحشت نکنید 0300 772 9844

SANE UK 07984 967708

در انگلستان سامری ها 116 123.