ترشح انسولین را بهبود می بخشد، قند خون را کاهش می دهد –

این مطالعه در مجله منتشر شده است ارتباطات طبیعت.

محققان با آزمایش یکی از ترکیباتی به نام SN-401 دریافتند که این ترکیب با بهبود توانایی پانکراس برای ترشح انسولین و افزایش توانایی سایر بافت‌ها برای استفاده از این انسولین برای حذف مؤثرتر قند از جریان خون، دیابت را درمان می‌کند. در تلاشی برای بهینه‌سازی درمان، محققان این ترکیب را تنظیم کردند – ایجاد دسته‌ای از ترکیبات مرتبط – بر اساس مطالعات خود بر روی پروتئین کلیدی به نام SWELL1 (همچنین LRRC8a). کاهش تدریجی این پروتئین ممکن است نقش اساسی در ایجاد دیابت و سایر جنبه های سندرم متابولیک داشته باشد.

دکتر Rajan Sah، نویسنده ارشد، دانشیار پزشکی، گفت: “هدف ما ایجاد درمان های بهتر برای بیماری های قلبی عروقی، از جمله دیابت و سندرم متابولیک است که عوامل خطر اصلی برای بدتر شدن مشکلات قلبی و عروقی هستند.” ما درمان‌های زیادی برای دیابت داریم، اما حتی با این درمان‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. نیاز به درمان‌های جدیدی وجود دارد که متفاوت از درمان‌های استاندارد مراقبت فعلی باشد.»

پروتئینی که ساه و همکارانش مورد مطالعه قرار دادند، SWELL1 نامیده می شود، زیرا نقش آن در تشخیص اندازه یا حجم سلول ها است. تحقیقات جدید آنها نشان می دهد که این پروتئین همچنین به کنترل ترشح انسولین از لوزالمعده و بهبود حساسیت به انسولین، از جمله در ماهیچه های اسکلتی و بافت چربی، یعنی ذخایر چربی بدن کمک می کند.

با کمال تعجب، محققان نشان دادند که SWELL1 هر دوی این وظایف به ظاهر مستقل را انجام می دهد، زیرا پروتئین دارای یک زندگی دوگانه ناشناخته است. این ماده به عنوان یک مولکول سیگنال دهنده عمل می کند و وظایف سلولی را فعال می کند که نحوه استفاده سلول ها از انسولین را کنترل می کند و همچنین ترشح انسولین پانکراس را در جریان خون تسهیل می کند.

ساح گفت: «این پروتئین، SWELL1، دارای نوعی شخصیت دوگانه است. این ترکیب به گونه‌ای به SWELL1 متصل می‌شود که کمپلکس پروتئین را تثبیت می‌کند تا بیان و سیگنال دهی را در چندین بافت از جمله چربی، ماهیچه‌های اسکلتی، کبد، پوشش داخلی رگ‌های خونی و سلول‌های جزایر پانکراس افزایش دهد. در انواع بافت ها و ترشح انسولین در پانکراس.”

ساه و همکارانش نشان دادند که ترکیب SN-401 جنبه‌های متعدد سندرم متابولیک را در دو گروه از موش‌ها که هر کدام به دلایل مختلف به دیابت مبتلا شدند، بهبود بخشید، یکی به دلیل استعداد ژنتیکی و دیگری به دلیل رژیم غذایی پرچرب. علاوه بر بهبود حساسیت و ترشح انسولین، درمان با این ترکیب باعث بهبود سطح قند خون و کاهش تجمع چربی در کبد شد. بیشتر این مطالعات با شکل تزریقی این ترکیب انجام شد، اما محققان شواهدی را نشان دادند که نشان می‌دهد در صورت مصرف خوراکی نیز می‌تواند موثر باشد.

محققان همچنین نشان دادند که این ترکیب تأثیر زیادی بر قند خون در موش‌های سالم ندارد، که به دلیل پتانسیل آن به عنوان یک درمان احتمالی در آینده مهم است. داروهای کنونی دیابت می تواند منجر به کاهش بیش از حد قند خون شود. شواهد نشان می دهد که این ترکیب در شرایطی که نیازی به این کار نیست، قند خون را کاهش نمی دهد.

ساه با دفتر مدیریت فناوری دانشگاه واشنگتن برای ثبت اختراع این دسته از ترکیبات همکاری کرد و یک شرکت نوپا به نام Senseion Therapeutics Inc. را تأسیس کرد که در حال توسعه داروهای مولکولی کوچک است که بر روی SWELL1 اثر می‌گذارند. این شرکت ابتدا از طریق بودجه برنامه شتاب کارآفرینی رهبری دانشگاه (LEAP) حمایت شد و همچنین اخیراً سه کمک هزینه تحقیقاتی نوآوری کسب و کار کوچک (SBIR) به مبلغ 4.5 میلیون دلار دریافت کرد. کمک های مالی SBIR توسط صندوق بذر کسب و کارهای کوچک مؤسسه ملی بهداشت (NIH) پشتیبانی می شود.

این کار توسط موسسه ملی بهداشت (NIH) حمایت شده بود، تعداد اعطای P30CA086862، P30DK020579، T32GM008365، GM123496، GM128263، P30 DK056341، UL1 TR000448، T32 HL130357، R01DK115791، R01DK106009، R01DK126068، R01DK127080، R43 DK121598 و R44 DK126600؛ صندلی John L. & Carol E. Lach در فناوری تحویل دارو. کمک های مالی از بنیاد سلول های بنیادی نیویورک؛ جایزه محقق بنیاد مک نایت؛ جایزه نوآور رز هیل؛ فلوشیپ تحقیقاتی اسلون؛ برنامه شتاب کارآفرینی رهبری (LEAP) از مرکز اسکندالاریس برای نوآوری و کارآفرینی میان رشته ای در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس. و Roy J. Carver Trust، دانشگاه آیووا.