مطالعه نشان می دهد که مولکول کتو ممکن است در پیشگیری و درمان سرطان کولورکتال مفید باشد

بر اساس مطالعه جدید محققان دانشکده Perelman، مولکولی که در کبد در پاسخ به رژیم‌های غذایی «کتوژنیک» کم کربوهیدرات تولید می‌شود، تأثیر قدرتمندی در سرکوب رشد تومور کولورکتال دارد و ممکن است به عنوان پیشگیری و درمان چنین سرطان‌هایی مفید باشد. پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا

در مطالعه منتشر شده در طبیعتمحققان در ابتدا دریافتند که موش‌هایی که از رژیم‌های کتوژنیک کم کربوهیدرات و پرچرب استفاده می‌کنند، مقاومت قابل توجهی در برابر رشد و رشد تومور کولورکتال دارند. سپس دانشمندان این اثر را در بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB)، یک مولکول آلی کوچک که در پاسخ به رژیم های کتو یا گرسنگی در کبد تولید می شود، ردیابی کردند.

Maayan Levy، استادیار میکروبیولوژی در Penn Medicine، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: یافته های ما نشان می دهد که این مولکول طبیعی، BHB، می تواند روزی به بخشی استاندارد از مراقبت و پیشگیری از سرطان روده بزرگ تبدیل شود. با آزمایشگاه دکتر کریستوف تایس، همچنین استادیار میکروبیولوژی همکاری کرد. اولین نویسنده این مطالعه، دکتر Oxana Dmitrieva-Posocco، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه Levy بود.

سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین انواع سرطان است و سالانه بیش از 50000 آمریکایی را می کشد و سومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در این کشور است. مصرف الکل، چاقی، گوشت قرمز، و رژیم های غذایی کم فیبر و قند بالا، همگی با خطر بیشتر سرطان روده بزرگ مرتبط هستند.

در این مطالعه، لوی، تایس و تیم‌هایشان تصمیم گرفتند تا با آزمایش‌هایی روی موش‌ها، تعیین کنند که آیا انواع مختلف رژیم غذایی می‌تواند از رشد و رشد سرطان کولورکتال جلوگیری کند یا خیر. آنها شش گروه از موش ها را تحت رژیم های غذایی قرار دادند که نسبت چربی به کربوهیدرات متفاوتی داشتند و سپس از یک روش شیمیایی استاندارد استفاده کردند که به طور معمول تومورهای کولورکتال را القا می کند.

آنها دریافتند که دو رژیم غذایی کتوژنیک با 90 درصد نسبت چربی به کربوهیدرات – یکی از گوشت خوک (چربی خوک) و دیگری کریسکو (بیشتر روغن سویا) – از رشد تومور روده بزرگ در اکثر حیواناتی که در آن رژیم‌ها بودند، جلوگیری کرد. در مقابل، تمام حیواناتی که در رژیم‌های غذایی دیگر از جمله رژیم‌های کم‌چرب و پر کربوهیدرات بودند، تومور ایجاد کردند. حتی زمانی که محققان پس از شروع رشد تومورهای روده بزرگ، موش‌ها را با این رژیم‌ها شروع کردند، رژیم‌های غذایی با کاهش قابل توجه رشد و تکثیر تومور، “اثر درمانی” را نشان دادند.

در آزمایش‌های بعدی، دانشمندان دریافتند که این سرکوب تومور با تولید کندتر سلول‌های اپیتلیال جدید پوشاننده روده بزرگ توسط سلول‌های بنیادی مرتبط است. در نهایت، آن‌ها این کاهش رشد سلول‌های روده را به BHB ردیابی کردند – که معمولاً توسط کبد به عنوان بخشی از «پاسخ گرسنگی» تولید می‌شود و در این مورد توسط رژیم‌های کتو کم کربوهیدرات ایجاد می‌شود.

BHB به عنوان یک منبع سوخت جایگزین برای اندام های کلیدی در شرایط کم کربوهیدرات شناخته شده است. با این حال، محققان نشان دادند که این نه تنها یک منبع سوخت است، بلکه یک سیگنال قوی کند کننده رشد است، حداقل برای سلول های روده. آنها توانستند اثرات سرکوب کننده تومور رژیم های کتو را به سادگی با دادن BHB به موش ها، یا در آب آنها یا از طریق تزریقی که ترشح طبیعی مولکول کبد را تقلید می کند، بازتولید کنند.

این تیم نشان داد که BHB با فعال کردن یک گیرنده سطحی به نام Hcar2، اثر کند کردن رشد سلول های روده را اعمال می کند. این به نوبه خود بیان یک ژن کند کننده رشد به نام Hopx را تحریک می کند.

آزمایش‌ها با سلول‌های روده از انسان شواهدی را ارائه کرد که نشان می‌دهد BHB از طریق نسخه‌های انسانی Hcar2 و Hopx، همان اثر کندکننده رشد را روی این سلول‌ها دارد. سلول‌های تومور کولورکتال که این دو ژن را بیان نمی‌کنند، به درمان BHB پاسخ نمی‌دهند، که نشان‌دهنده کاربرد آنها به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های احتمالی کارایی درمان است.

تایس گفت: “آزمایش های بالینی مکمل BHB قبل از ارائه هرگونه توصیه ای در مورد استفاده از آن در پیشگیری یا درمان لازم است.”

محققان اکنون در حال راه اندازی چنین آزمایش بالینی BHB – که به طور گسترده به عنوان یک مکمل رژیم غذایی در دسترس است – در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال هستند. آنها همچنین به مطالعه اثرات ضد سرطانی بالقوه BHB در سایر قسمت های بدن ادامه می دهند و در حال بررسی اثرات مولکول های دیگر تولید شده در شرایط کتوژنیک هستند.