این مطالعه نشان می دهد که چاقی به عنوان یک عامل خطر برای سرطان روده بزرگ تاکنون دست کم گرفته شده است


چاقی به عنوان یک عامل خطر برای سرطان کولورکتال تاکنون دست کم گرفته شده است

تغییر وزن در میان موارد و کنترل ها در 12 سال قبل از تشخیص/مصاحبه لولاهای پایین و بالایی به ترتیب با 25 و 75 درصد تغییرات وزن مطابقت دارند. سبیل های پایین و بالایی به ترتیب مربوط به چندک 5 و 95 هستند. نقاط پرت نشان داده نشده است. اعتبار: شبکه JAMA باز است (2023). DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2023.9556

چاقی یک عامل خطر شناخته شده برای سرطان کولورکتال است. اکنون دانشمندان مرکز تحقیقات سرطان آلمان (DKFZ) نشان داده اند که احتمالاً این ارتباط تا کنون به طور قابل توجهی دست کم گرفته شده است.

دلیل: بسیاری از افراد در سال‌های قبل از تشخیص سرطان روده بزرگ، ناخواسته وزن کم می‌کنند. اگر مطالعات فقط وزن بدن را در زمان تشخیص در نظر بگیرند، این امر رابطه واقعی بین چاقی و خطر سرطان کولورکتال را پنهان می کند. علاوه بر این، مطالعه حاضر نشان می دهد که کاهش وزن ناخواسته ممکن است یک شاخص اولیه سرطان روده بزرگ باشد.

چاقی یک عامل خطر برای طیف وسیعی از سرطان ها است. این ارتباط به ویژه در مورد سرطان آندومتر، سرطان کلیه و همچنین سرطان کولورکتال واضح است. طبق برآوردهای قبلی، افراد چاق در معرض خطر ابتلا به سرطان کولورکتال هستند که حدود یک سوم بیشتر از افراد با وزن طبیعی است.

هرمان برنر، اپیدمیولوژیست و کارشناس پیشگیری در مرکز تحقیقات سرطان آلمان، می گوید: «با این حال، این مطالعات تاکنون در نظر نگرفته اند که بسیاری از افراد مبتلا در سال های قبل از تشخیص سرطان کولورکتال وزن کم می کنند. این امر منجر به این شده است که سهم خطر چاقی در بسیاری از آزمایشات به طور قابل توجهی دست کم گرفته شود.

برای ارزیابی میزان این سوگیری، محققان برنر داده های مطالعه DACHS را ارزیابی کردند. نزدیک به 12000 شرکت‌کننده در مطالعه که در ارزیابی فعلی گنجانده شده‌اند، اطلاعاتی درباره وزن بدن خود در زمان تشخیص ارائه کرده‌اند و همچنین وزن خود را در سال‌های قبل از تشخیص (اندازه‌گیری شده در فواصل 10 ساله) گزارش کرده‌اند.

بر اساس وزن بدن در زمان تشخیص، هیچ نشانه ای از رابطه بین وزن بدن و خطر ابتلا به سرطان کولورکتال وجود ندارد. با این حال، زمانی که محققان وزن اولیه بدن شرکت کنندگان را بررسی کردند، تصویر کاملاً متفاوت بود: در اینجا، یک همبستگی قوی بین اضافه وزن و احتمال ابتلا به سرطان کولورکتال پیدا شد که 8 تا 10 سال قبل از تشخیص بیشتر بود.

احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ در شرکت کنندگانی که در این مطالعه دارای اضافه وزن بالا بودند – که به آنها چاق می گویند – در این دوره دو برابر بیشتر از افراد دارای وزن طبیعی بود. مارکو ماندیک، نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: «اگر همانطور که در بسیاری از مطالعات قبلی انجام شده است، فقط وزن را در ابتدا بررسی می‌کردیم، ارتباط بین چاقی و افزایش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را کاملاً از دست می‌دادیم».

در آنالیزهای خود، تیم برنر توانست روند دیگری را شناسایی کند: تعداد قابل توجهی از شرکت کنندگان در مطالعه که تحت تأثیر سرطان کولورکتال قرار گرفته بودند، قبل از تشخیص به طور ناخواسته وزن کم کرده بودند. کاهش وزن ناخواسته دو کیلویی یا بیشتر در طی دو سال قبل از تشخیص (یا ورود به مطالعه) در افراد مبتلا به سرطان 7.5 برابر بیشتر از افراد گروه کنترل اتفاق افتاد.

برنر می گوید: “در این دوره، سرطان از قبل وجود دارد، اما هنوز با علائم مشخص نشده است. بنابراین پزشکان باید مرتباً از بیماران خود در مورد کاهش وزن ناخواسته سوال کنند.” کاهش وزن ناخواسته همچنین می تواند نشانه اولیه سرطان ها یا بیماری های دیگر باشد و باید به دقت مشخص شود.

این مطالعه در مجله منتشر شده است شبکه JAMA باز است.

اطلاعات بیشتر:
مارکو ماندیک و همکاران، انجمن اضافه وزن، چاقی و کاهش وزن اخیر با خطر سرطان کولورکتال، شبکه JAMA باز است (2023). DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2023.9556

ارائه شده توسط مرکز تحقیقات سرطان آلمان

نقل قولمطالعه (2023، 4 مه) نشان می‌دهد که چاقی به‌عنوان یک عامل خطر برای سرطان کولورکتال تاکنون دست‌کم گرفته شده است. html

این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.