تحقیقات جدید ممکن است توضیح دهد که چرا، علی‌رغم «مصرف‌ها»، مصرف‌کنندگان مکرر شاهدانه لاغرتر از غیرمصرف‌کنندگان هستند.

علیرغم ابتلا به این بیماری، افرادی که به طور مکرر از حشیش استفاده می کنند، لاغرتر و کمتر مستعد ابتلا به دیابت هستند. محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین اکنون توضیحی ممکن برای این پارادوکس کشف کرده اند – و این خبر خوبی نیست. این یافته ها در یک مطالعه جدید با عنوان “قرار گرفتن نوجوانان در معرض دوز پایین THC تعادل انرژی و هموستاز اندام های چربی را در بزرگسالی مختل می کند” گزارش شده است که امروز در متابولیسم سلولی.

بسیاری از بزرگسالانی که روزانه یا تقریباً روزانه حشیش مصرف می کنند، از دوران نوجوانی شروع به مصرف این دارو می کنند. مطالعه جدید نشان می‌دهد که در طول این دوران رشد سریع فیزیکی، حشیش می‌تواند در فرآیندهای تنظیم‌شده‌ای که ذخیره انرژی را کنترل می‌کنند، ویران کند، بدن را لاغرتر و کمتر مستعد چاقی می‌کند، اما همچنین توانایی کمتری در بسیج مواد مغذی ذخیره‌شده مورد نیاز برای مغز و ماهیچه‌ها دارد. فعالیت. این تغییرات ریشه در تغییرات مولکولی قابل توجهی دارد که در ذخایر چربی بدن رخ می دهد، که به نام اندام چربی نیز شناخته می شود، که پس از قرار گرفتن در معرض حشیش، شروع به ساخت پروتئین هایی می کند که به طور معمول فقط در عضلات و قلب یافت می شود.

محققان دوزهای پایین روزانه THC یا وسیله نقلیه آن را به موش های نوجوان دادند. سپس درمان را متوقف کردند و پس از رسیدن حیوانات به بزرگسالی، ارزیابی کاملی از متابولیسم حیوانات انجام دادند. نتایج شگفت آور بود. موش هایی که در دوران نوجوانی تحت درمان با THC قرار گرفته بودند، اما اکنون فاقد دارو بودند، توده چربی کاهش یافته و توده بدون چربی افزایش یافته بود، تا حدی در برابر چاقی و هایپرگلیسمی مقاوم بودند، دمای بدنشان بالاتر از حد طبیعی بود و قادر به انتقال سوخت از بدن نبودند. ذخایر چربی چندین مورد از این ویژگی ها در افرادی که به طور مکرر از شاهدانه استفاده می کنند نیز دیده می شود.

برای درک این داده ها، محققان تغییرات مولکولی ناشی از THC را بررسی کردند. چیزی که آنها کشف کردند حتی شگفت‌انگیزتر بود: سلول‌های چربی موش‌های تحت درمان با THC در زیر میکروسکوپ طبیعی به نظر می‌رسیدند اما مقادیر زیادی پروتئین عضلانی تولید کردند که معمولاً در چربی یافت نمی‌شوند. از سوی دیگر، ماهیچه‌ها از همان پروتئین‌ها کمتر می‌ساختند.

محققان به این نتیجه رسیدند که تلاش لازم برای ساخت این پروتئین‌های «بیگانه» با عملکرد سالم سلول‌های چربی و در نتیجه با توانایی آنها در ذخیره و آزادسازی مواد مغذی ذخیره شده تداخل می‌کند. این ممکن است به نوبه خود نه تنها بر فعالیت بدنی بلکه بر فرآیندهای ذهنی مانند توجه نیز تأثیر بگذارد که به هجوم مداوم سوخت به مغز بستگی دارد.

دکتر دانیله پیوملی، مدیر مرکز UCI برای مطالعه حشیش، کرسی لوئیز ترنر آرنولد در علوم اعصاب و استاد دانشکده UCI، گفت: «ما اغلب حشیش را فقط به عنوان یک داروی روان‌گردان در نظر می‌گیریم. از گروه پزشکی آناتومی و نوروبیولوژی، “اما، اثرات آن فراتر از مغز است. ترکیب اصلی آن، THC، از گروهی از پیام‌رسان‌های شیمیایی به نام اندوکانابینوئیدها تقلید می‌کند که عملکردهای مهمی را در سراسر بدن تنظیم می‌کنند. نتایج ما نشان می‌دهد که تداخل با سیگنال‌دهی اندوکانابینوئیدی در دوران نوجوانی عملکرد اندام های چربی را به طور دائمی مختل می کند و پیامدهای بالقوه گسترده ای بر سلامت جسمی و روانی دارد.