پپتید طبیعی ممکن است با “علت اصلی” شرایط مرتبط با چاقی مقابله کند

پژوهشی که امروز در ایمونولوژی بالینی و تجربی نشان می دهد که یک پپتید (پروتئین کوچک) به نام PEPITEM می تواند یک رویکرد انقلابی برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و سایر بیماری های مرتبط با چاقی مانند استئاتوز کبدی (کبد چرب) ارائه دهد.

محققان از مدل حیوانی چاقی استفاده کردند تا بررسی کنند که آیا PEPITEM که توسط یک پمپ آهسته رهش تحویل داده می شود، می تواند از اثرات رژیم غذایی پرچرب بر پانکراس جلوگیری کند یا معکوس کند. به طور هیجان انگیز، نتایج نشان داد که تجویز PEPITEM به طور قابل توجهی باعث کاهش بزرگ شدن سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس و همچنین کاهش قابل توجهی مهاجرت سلول های ایمنی به بافت های مختلف می شود.

این تیم تحقیقاتی توسط دکتر هلن MCGettrick و دکتر آصف اقبال از انستیتوی التهاب و پیری دانشگاه بیرمنگام و موسسه علوم قلب و عروق رهبری شد. دکتر مک گتریک گفت: «ما یک رویکرد درمانی جدید پیدا کرده‌ایم که می‌تواند داروهای جدیدی را برای مقابله با علت اصلی بیماری‌های مرتبط با چاقی با جلوگیری از آسیب ناشی از التهاب سیستمیک ارائه دهد.

PEPITEM اولین بار در سال 2015 توسط محققان بیرمنگام شناسایی شد که نقش آن را در مسیر آدیپونکتین-PEPITEM که در کنترل شروع و شدت بیماری های التهابی خودایمنی و مزمن نقش دارد، توصیف کردند.

چاقی باعث تغییرات پیچیده و چشمگیر در متابولیسم در بافت چربی، آسیب به لوزالمعده، کاهش حساسیت به انسولین و در نهایت هیپرگلیسمی می شود که زمینه ساز دیابت نوع 2 است. همچنین باعث ایجاد یک پاسخ التهابی سطح پایین در سراسر بدن می‌شود و گلبول‌های سفید را تشویق می‌کند تا به بسیاری از بافت‌ها از جمله بافت چربی احشایی (چربی ذخیره شده در اعماق بدن در اطراف اندام‌ها، از جمله کبد و روده) و حفره صفاقی وارد شوند. یک غشای نازک که روده را در بر می گیرد).

جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که مسیر آدیپونکتین-PEPITEM همچنین چاقی، پاسخ التهابی سطح پایینی که توسط آن ایجاد می‌شود و تغییرات لوزالمعده که قبل از دیابت ایجاد می‌شود را به هم مرتبط می‌کند.

نتایج نشان داد که دوز PEPITEM در حالی که موش‌ها از رژیم غذایی پرچرب استفاده می‌کردند به طور قابل‌توجهی باعث کاهش بزرگ شدن سلول‌های بتای تولیدکننده انسولین در لوزالمعده و تعداد گلبول‌های سفید خون در بافت چربی احشایی و حفره صفاقی در مقایسه با گروه کنترل شد.

محققان همچنین پتانسیل PEPITEM را برای معکوس کردن تغییرات ناشی از چاقی، با تغذیه حیوانات با رژیم غذایی پرچرب قبل از درمان با PEPITEM بررسی کردند. به طرز هیجان انگیزی، آنها نتایج مشابهی را مشاهده کردند. دکتر آصف اقبال اظهار داشت: “تاکنون ما در مورد اینکه التهاب همراه چاقی چگونه باعث آسیب شناسی می شود، درک نکرده ایم. این نتایج به ما نشان می دهد که PEPITEM هم می تواند از تاثیر چاقی بر متابولیسم جلوگیری کرده و هم معکوس کند. مرحله بعدی ترجمه این موارد است. نتایج هیجان‌انگیزی به درمان‌هایی می‌دهد که می‌توانند در انسان استفاده شوند.”

پروفسور اد رینگر از موسسه علوم قلبی عروقی بیرمنگام رهبری تیمی را بر عهده داشت که برای اولین بار PEPITEM را شناسایی کرد. او اظهار داشت: “همه ما در مورد این نتایج اخیر بسیار هیجان زده هستیم. PEPITEM یک پپتید طبیعی است. ما قبلاً نشان داده ایم که روی چندین اندام تأثیر دارد و اکنون برای اولین بار نشان داده ایم که PEPITEM در مدلی از فرآیند بیماری که به تنهایی توسط سیستم ایمنی هدایت نمی شود.”

دانشگاه بیرمنگام اینترپرایز قبلاً درخواست های ثبت اختراع را در مورد ترکیبات PEPITEM و کاربردهای درمانی ثبت کرده بود و اکنون درخواست دیگری را برای استفاده از آن در پیشگیری یا درمان بیماری های التهابی مرتبط با چاقی از جمله التهاب سیستمیک مزمن با درجه پایین و بتا پانکراس ارائه کرده است. -آسیب سلولی