مطالعه نشان می دهد که چگونه کبد چرب باعث گسترش سرطان روده بزرگ می شود

محققان در Cedars-Sinai Cancer دریافتند که کبد چرب، وضعیتی که ارتباط نزدیکی با چاقی دارد، باعث گسترش سرطان کولورکتال به کبد می شود. مطالعه آنها امروز در مجله منتشر شد متابولیسم سلولی، جزئیات فرآیند را در سطح سلولی نشان می دهد و می تواند روشی را که پزشکان در مدیریت بیماری در برخی از بیماران مدیریت می کنند تغییر دهد.

اکیهیرو سکی، دکترای پزشکی و دکترا، استاد پزشکی و علوم زیست پزشکی در Cedars-Sinai و نویسنده ارشد این مقاله گفت: در حال حاضر 25 تا 30 درصد از بزرگسالان ایالات متحده چاق هستند و این احتمال وجود دارد که آنها نیز کبد چرب داشته باشند. مطالعه. “مطالعه ما نشان داد که سلول های کبد چرب کیسه هایی از پروتئین ها و مواد ژنتیکی ترشح می کنند که باعث گسترش سرطان روده بزرگ به کبد می شود، و به پزشکان توصیه می شود که بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال مبتلا به کبد چرب را متفاوت مدیریت کنند.”

سکی خاطرنشان کرد که این مطالعه شکل خفیف کبد چرب را مورد بررسی قرار داده است – کبدی که پزشکان ممکن است از آن آگاه نباشند یا مراقب آن نباشند. وی همچنین تاکید کرد که این بیماری احتمالاً کمتر تشخیص داده شده است.

سکی گفت: “مطالعه ما نشان داد که حتی کبد چرب خفیف نیز خطر گسترش سرطان را افزایش می دهد.” بنابراین، ما از پزشکان می‌خواهیم که واقعاً به بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال که ممکن است کبد چرب داشته باشند توجه کنند. در میان نمونه‌های بیماران ما، اشاره کردیم که بیش از 40 درصد بیماران کبد چرب داشتند، اما پزشکان اغلب ام‌آر‌آی تخصصی مورد نیاز را تجویز نمی‌کنند. آن را شناسایی کنید، به این معنی که بسیاری از موارد از دست رفته است.”

به گفته سکی، در نهایت، 70 درصد از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال دچار متاستاز کبدی می شوند که علت اصلی مرگ و میر این بیماران است. او و محققین دیگر به دنبال کشف چرایی متاستاز تهاجمی در برخی از بیماران در حالی که برخی دیگر دچار متاستاز نمی‌شوند و اینکه چرا فقط برخی از بیماران به درمان پاسخ می‌دهند، بودند.

سکی گفت: فرضیه ما این بود که کبد چرب کاری می کند که این تفاوت ها را ایجاد کند.

سکی و تیمش موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به متاستاز کبدی سرطان کولورکتال را مورد بررسی قرار دادند که برخی از آنها با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شده بودند که باعث ایجاد کبد چرب در آنها شده بود. آنها خاطرنشان کردند که سلول‌های کبدی در موش‌های دارای کبد چرب، مقادیر بیشتری وزیکول خارج سلولی تولید می‌کنند – ذراتی که از سلول‌ها آزاد می‌شوند و پروتئین‌ها و مواد ژنتیکی را از سلول مادر حمل می‌کنند.

سکی گفت: وزیکول های خارج سلولی تولید شده توسط سلول های کبد چرب حاوی سه نوع microRNA هستند که تکثیر، مهاجرت و تهاجم سرطان را تحریک می کنند. سلول‌های سرطانی این وزیکول‌های خارج سلولی را جذب می‌کنند و این microRNA با پروتئین دیگری به نام پروتئین مرتبط با بله واکنش نشان می‌دهد تا رشد تومور را تقویت کند. بنابراین سرطان اولیه در موش‌های کبد چرب تهاجمی‌تر و متاستاتیک‌تر می‌شود.

این پروتئین‌های مرتبط با بله، همچنین سیستم ایمنی را در محیطی که بلافاصله اطراف تومورها را احاطه کرده است، سرکوب می‌کنند، که سکی معتقد است می‌تواند آنها را در برابر ایمونوتراپی، یک درمان رایج برای مبارزه با سرطان، مقاوم کند.

محققان با مقایسه نمونه‌های بافتی از بیماران انسانی با و بدون کبد چرب که متاستاز کبدی سرطان کولورکتال نیز داشتند، انواع مشابهی از شرایط را پیدا کردند.

سکی گفت که مطالعات بیشتری برای بررسی اینکه آیا کبد چرب در بیماران لاغر، که در جمعیت های آسیایی رایج است، همان اثر را بر گسترش سرطان دارد، نیاز است. تحقیقات اضافی همچنین می تواند به تعیین اینکه آیا سرطان متاستاتیک کولورکتال در بیماران مبتلا به کبد چرب به ایمونوتراپی مقاوم است یا خیر و اینکه چگونه این مقاومت ممکن است معکوس شود کمک کند.

دکتر دان تئودورسکو، دکتر دان تئودورسکو، می‌گوید: «این مطالعه بینش جدیدی را در مورد مکانیسم‌های پشت سر ترویج متاستاز سرطان کولورکتال در کبد چرب و ریزمحیط‌های متمایز تومور در بیماران مبتلا به کبد چرب ارائه می‌دهد که ممکن است به پاسخ ضعیف به درمان‌های ضد سرطان کمک کند.» D.، مدیر Cedars-Sinai Cancer و صندلی ممتاز فاز یک.

ما تلاش‌های مداومی را با هدف جمعیت‌های در معرض خطر بالای بیماری کبد چرب داریم و این مطالعه نشان می‌دهد که باید تلاش‌های خود را به‌ویژه در افرادی که سرطان کولورکتال دارند مضاعف کنیم.»