محققان یک درمان نویدبخش مبتنی بر سلول های بنیادی را برای بیماری های قلبی توسعه دادند

درمان با سلول های بنیادی که توسط محققان دانشکده پزشکی Duke-NUS برای نارسایی قلبی ایجاد شده است، نتایج امیدوارکننده ای را در آزمایشات بالینی نشان داده است. بر اساس مطالعه منتشر شده در ژورنال، این سلول ها، زمانی که به قلب آسیب دیده پیوند زده می شوند، قادر به ترمیم بافت آسیب دیده و بهبود عملکرد قلب هستند. npj پزشکی احیا کننده.

شایع ترین علت مرگ و میر در سراسر جهان بیماری ایسکمیک قلبی است که به دلیل کاهش جریان خون به قلب ایجاد می شود. هنگامی که جریان خون به قلب مسدود می شود، سلول های عضله قلب می میرند – وضعیتی که به آن انفارکتوس میوکارد یا حمله قلبی می گویند.

در این مطالعه، از یک پروتکل جدید منحصر به فرد استفاده شد که در آن سلول های بنیادی پرتوان یا نابالغ در آزمایشگاه کشت شدند تا به سلول های پیش ساز عضله قلب تبدیل شوند که می توانند به انواع مختلفی از سلول های قلبی تبدیل شوند. این کار از طریق تمایز سلولی انجام می‌شود، فرآیندی که طی آن سلول‌های تقسیم‌کننده عملکردهای تخصصی به دست می‌آورند. در طول آزمایش‌های بالینی، سلول‌های پیش‌ساز به ناحیه‌ای از قلب آسیب‌دیده در اثر انفارکتوس میوکارد تزریق شدند، جایی که توانستند به سلول‌های جدید عضله قلب تبدیل شوند و بافت آسیب‌دیده را بازسازی کنند و عملکرد قلب را بهبود بخشند.

چهار هفته پس از تزریق، پیوند سریع انجام شد، به این معنی که بدن سلول‌های بنیادی پیوندی را می‌پذیرد. دکتر لین یاپ، استادیار دانشکده پزشکی لی کنگ چیان، دانشگاه فنی نانیانگ، سنگاپور، گفت: تبدیل به یک وسیله موثر و ایمن برای سلول درمانی شود.

دکتر یاپ به عنوان اولین نویسنده این مطالعه، زمانی که استادیار برنامه اختلالات قلبی عروقی و متابولیک Duke-NUS (CVMD) بود، این تحقیق را رهبری کرد.

در مطالعات انجام‌شده توسط گروه‌های دیگر، پیوند سلول‌های ماهیچه‌ای قلب که قبلاً در حال تپش بودند، عوارض جانبی کشنده‌ای به همراه داشت – یعنی آریتمی بطنی – ضربان‌های غیرطبیعی قلب که می‌توانند قلب را از خون رسانی به بدن محدود یا متوقف کنند.

روش جدید توسعه یافته توسط محققان Duke-NUS شامل پیوند سلول های قلب بدون تپش به قلب آسیب دیده است. پس از پیوند، سلول ها گسترش یافتند و ریتم بقیه قلب را به دست آوردند. با این روش، بروز آریتمی به نصف کاهش یافت. حتی زمانی که این بیماری تشخیص داده شد، اکثر اپیزودها موقتی بودند و در حدود 30 روز خود به خود برطرف می شدند. علاوه بر این، سلول‌های پیوندی باعث تشکیل تومور نمی‌شوند – یکی دیگر از نگرانی‌های رایج در مورد درمان با سلول‌های بنیادی.

“فناوری ما ما را یک قدم به ارائه یک درمان جدید برای بیماران نارسایی قلبی نزدیک‌تر می‌کند که در غیر این صورت با قلب‌های بیمار زندگی می‌کردند و شانس کمی برای بهبودی داشتند. همچنین با ارائه روش‌های آزمایش شده تاثیر زیادی در زمینه قلب و عروق بازساختی خواهد داشت. پروفسور Karl Tryggvason از برنامه CVMD Duke-NUS و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: پروتکل آزمایش شده ای که می تواند عضلات آسیب دیده قلب را بازیابی کند و در عین حال خطر عوارض جانبی نامطلوب را کاهش دهد.

پروفسور تریگواسون، که همچنین پروفسور بنیاد Tanoto در تحقیقات دیابت است، تحقیقات دیگری را برای انطباق این روش پزشکی احیا کننده برای بیماران مبتلا به دیابت، دژنراسیون ماکولا در چشم و کسانی که نیاز به پیوند پوست دارند، هدایت می کند.

پشتوانه همه این مطالعات یک روش قابل کنترل، پایدار و تکرارپذیر برای ساخت سلول‌های مناسب برای پیوند با استفاده از لامینین‌ها است – پروتئین‌هایی که نقش عمده‌ای در برهمکنش سلول‌ها با ساختارهای اطراف خود دارند. لامینین ها بسته به محیطشان به اشکال مختلف وجود دارند و نقش کلیدی در هدایت رشد انواع سلول های بافتی خاص دارند. در این مطالعه، سلول های بنیادی با رشد آنها بر روی نوع لامینین که به وفور در قلب یافت می شود، به سلول های ماهیچه قلب تمایز داده شدند.

“برای اطمینان از ایمنی بیمار، ضروری است که درمان های مبتنی بر سلول کارایی ثابت و نتایج قابل تکرار را نشان دهند. با تجزیه و تحلیل های گسترده بیان مولکولی و ژن، ما نشان دادیم که پروتکل مبتنی بر لامینین ما برای تولید سلول های عملکردی برای درمان بیماری های قلبی بسیار قابل تکرار است.” دانشیار انریکو پترتو، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدیر مرکز زیست شناسی محاسباتی در Duke-NUS گفت.

این فناوری در اوایل سال جاری به یک استارتاپ بیوتکنولوژی سوئدی مجوز داده شد تا توسعه قلب و عروق بازسازی کننده مبتنی بر سلول را بیشتر کند.