طبق مقاله ای در ARRS مجله آمریکایی Roentgenology (AJRMRI – با یا بدون ثبت همزمان FDG PET – می تواند مرحله بندی بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) را بهبود بخشد.
یوشیهارو اوهنو، نویسنده اول از دانشکده پزشکی دانشگاه بهداشت فوجیتا در ژاپن، نتیجه گیری کرد: «FDG PET/CT، MRI کل بدن، و FDG PET/MRI مشترک از آزمایش های مرسوم برای نقاط پایانی مختلف در بیماران مبتلا به SCLC بهتر عمل کردند». MRI کل بدن و FDG PET/MRI نسبت به FDG PET/CT برای دسته T و در نتیجه مرحله TNM عملکرد بهتری داشتند که “نشان دهنده سودمندی MRI برای ارزیابی میزان تهاجم موضعی در SCLC است.”
مطالعه آینده‌نگر Ohno و همکارانش شامل 98 بیمار (64 مرد، 34 زن؛ میانگین سنی 74 سال) مبتلا به SCLC بود که تحت آزمایش‌های مرحله‌بندی مرسوم (MRI مغز، CT گردن، قفسه سینه و شکم لگن، اسکن استخوان)، FDG PET/CT، و FDG PET/MRI ظرف 2 هفته قبل از درمان. پس از اینکه تکنسین های MRI ثبت نام مشترک را از طریق نرم افزار اختصاصی (Canon Medical Systems) انجام دادند، دو پزشک هسته ای و دو رادیولوژیست قفسه سینه به طور مستقل معاینات را در جلسات جداگانه بررسی کردند.
در بیماران مبتلا به SCLC، دقت برای دسته T برای MRI کل بدن (94.9٪) و FDG PET/MRI (94.9٪) بیشتر از FDG PET/CT (85.7٪) بود (p<.05). در همین حال، دقت مرحله TNM برای MRI کل بدن (88.8٪) و FDG PET/MRI (86.7٪) بیشتر از FDG PET/CT (77.6٪) و تست های مرحله بندی معمولی (72.4٪) بود (P<0.05).
نویسندگان این مقاله افزودند: “این مشاهدات اضافی ممکن است به نقش برتر MRI در ارزیابی میزان تهاجم موضعی بافت نرم توسط تومور مرتبط باشد، همانطور که در تنظیماتی غیر از SCLC مشاهده شده است.” AJR مقاله.
منبع داستان:
مواد ارائه شده توسط انجمن پرتو رونتگن آمریکا. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.