اولین عوامل خطر ژنتیکی برای مرگ ناگهانی و غیرقابل توضیح در کودکان پس از یک سالگی شناسایی شد —


یک مطالعه جدید نشان داد که تغییرات در ژن‌های خاص ممکن است هر ساله منجر به تقریباً 400 مرگ غیرقابل توضیح ناگهانی در کودکان یک ساله و بالاتر – و جدا از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) شود.

کودکان کمتر از 1 سال که به طور ناگهانی می میرند به SIDS و کودکان بزرگتر مبتلا به SUDC تشخیص داده می شوند. نویسندگان مطالعه می‌گویند، اما این شرایط احتمالاً عوامل مشترک زیادی دارند. اگرچه SIDS سالانه 3 برابر SUDC باعث مرگ و میر می شود، اما بیش از 20 برابر بودجه تحقیقاتی دریافت می کند. والدینی که فرزندشان را بزرگتر از 1 سال از دست داده اند، گزینه های کمی برای پشتیبانی از جستجوی پاسخ های خود دارند و هیچ سازمان تحقیقاتی برای پیوستن به آنها وجود ندارد.

به همین دلیل، نویسنده مطالعه، لورا گولد، پس از از دست دادن دخترش، ماریا، در سن 15 ماهگی در SUDC در سال 1997، از اورین دوینسکی، متخصص مغز و اعصاب NYU Langone Health، خواست تا SUDC Registry and Research Collaborative (SUDCRRC) را تأسیس کند. . از سال 2014، کارکنان ثبت احوال با والدین داغدیده کار کرده اند تا خانواده های خود را در این رجیستری ثبت نام کنند که نمونه های ژنتیکی والدین و فرزند متوفی آنها را جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کند. چنین کالبد شکافی‌های مولکولی در حال حاضر بخشی از تحقیقات استاندارد علت مرگ نیست که توسط اکثر مطب‌های پزشکی و پزشکی قانونی انجام می‌شود.

منتشر شده آنلاین 20 دسامبر در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که تفاوت های ژنتیکی موجود در گروه بزرگی از موارد SUDC را شناسایی می کند که بیشتر آن ها شامل کودکانی بود که بین 1 تا 4 سالگی مرده بودند.

این مطالعه که توسط محققان دانشکده پزشکی NYU Grossman هدایت شد، کدهای DNA 124 مجموعه از والدین و فرزندی را که هر زوج در اثر SUDC از دست داده بودند، تجزیه و تحلیل کرد. آنها دریافتند که تقریباً 9 درصد – یا 11 نفر از 124 کودک – دارای تغییرات کد DNA در ژن هایی بودند که عملکرد کلسیم را تنظیم می کند. سیگنال های مبتنی بر کلسیم برای عملکرد سلول های مغز و عضلات قلب مهم هستند. هنگامی که چنین سیگنال‌هایی غیرطبیعی باشند، ممکن است باعث آریتمی (ریتم غیرطبیعی قلب) یا تشنج شوند که هر دو خطر مرگ ناگهانی را افزایش می‌دهند.

محققان دریافتند که بیشتر این تغییرات DNA جدید هستند. گولد می‌گوید جهش‌ها ارثی نبودند، در عوض به‌طور تصادفی در فرزندان والدینی ایجاد می‌شوند که آن تغییر ژنتیکی را نداشتند. بنابراین، اگر SUDC در یک کودک رخ دهد، اگر همان زوج فرزند دیگری داشته باشند، بعید است که دوباره رخ دهد. این به خانواده هایی که می خواهند فرزند دیگری داشته باشند، اطمینان خاطر می دهد.

ریچارد تسین، نویسنده ارشد این مطالعه، رئیس DPhil، می گوید: “مطالعه ما بزرگترین مطالعه در نوع خود تا به امروز است، اولین مطالعه ای است که ثابت می کند دلایل ژنتیکی قطعی SUDC وجود دارد، و اولین مطالعه ای است که هر بخشی از تصویر خطر را پر می کند.” دپارتمان علوم اعصاب و فیزیولوژی و مدیر موسسه علوم اعصاب در NYU Langone. “همراه با ایجاد آرامش برای والدین، یافته های جدید در مورد تغییرات ژنتیکی درگیر با گذشت زمان جمع می شود، مکانیسم های مسئول را آشکار می کند و به عنوان مبنایی برای رویکردهای درمانی جدید عمل می کند.”

اولین نکات

دکتر دوینسکی، نویسنده این مطالعه، مدیر مرکز جامع صرع NYU Langone می‌گوید: «ما بر روی 137 ژن مرتبط با مطالعات گذشته با آریتمی‌های قلبی، صرع و شرایط مرتبط تمرکز کردیم، زیرا تشنج و مرگ ناگهانی قلبی در SUDC شایع‌تر است. . در میان کودکانی که جان خود را از دست دادند، ما ده برابر بیشتر از جمعیت عمومی تغییرات ژنتیکی را در این ژن ها یافتیم.

در توضیحی جزئی برای این روندها، تجزیه و تحلیل آماری این مطالعه نشان داد که تغییرات ژنتیکی موجود در کودکان مبتلا به SUDC در خوشه‌هایی با عملکردهای مشابه رخ می‌دهد که اکثر کانال‌های کلسیم را در سلول‌های عضلانی مغز و قلب کنترل می‌کنند. پس از دریافت سیگنال مناسب، یک سلول کانال‌ها را باز می‌کند و یون‌های کلسیم را قادر می‌سازد تا در غشاها هجوم آورند و جریان الکتریکی ایجاد کنند. در نورون‌ها، این جریان سیگنال‌هایی را در طول مسیرهای عصبی ایجاد می‌کند و در سلول‌های ماهیچه‌ای قلب، با ضربان قلب منقبض می‌شود.

به گفته نویسندگان این مطالعه، جهش‌های یافت شده در مطالعه کنونی به کاهش سرعت غیرفعال شدن کانال کلسیم، طولانی‌تر کردن جریان عبوری از آن‌ها و به طور بالقوه منجر به ریتم‌های غیرطبیعی قلب می‌شوند که می‌تواند باعث توقف قلب شود. دو ژن با جهش نو در پردازش کلسیم در بیش از یک کودک در این مطالعه یافت شدند. RYR2 و CACNA1Cشناخته شده است که هر دو با آریتمی قلبی مرتبط هستند. سایر ژن های جهش یافته در گروه SUDC با تشنج مرتبط هستند.

علاوه بر این، بیش از 91 درصد از کودکان در خواب یا استراحت جان خود را از دست دادند، از جمله 50 درصد از کودکانی که دارای جهش‌های de novo بودند که بر ژن‌های مرتبط با فیزیولوژی کلسیم در قلب و مغز تأثیر می‌گذارند. CACNA1C، RYR2، CALM1، و TNNI3. با حرکت رو به جلو، تیم مطالعات بزرگتری را برای بررسی نقش وضعیت عصبی-هومورال (خواب در مقابل بیداری، استراحت در مقابل ورزش)، شناسایی جهش های بیشتری که ممکن است در SUDC مضر باشند، و تعیین اینکه آیا نقص کانال کلسیم باعث ایجاد مشکلات وخیم تری در بدن می شود، برنامه ریزی می کند. سلول های مغز یا ماهیچه قلب

همراه با خانم گولد، دکتر دوینسکی و دکتر تسین، نویسندگان مطالعه از دانشکده پزشکی گروسمن نیویورک، شیائوهان وانگ، دکترا، و گاریل گرانت در موسسه علوم اعصاب، راشل رابین، ام اس، و جان جی پاپاس، دکتر، بودند. در دپارتمان اطفال، و دکتر راکل مویا و متیو تی. ماورانو، از موسسه ژنتیک سیستم ها. نویسندگان دیگر مطالعه شامل متیو هالورسن، دکترا، و دیوید گلدشتاین، دکترای تخصصی، از موسسه پزشکی ژنومی در کالج پزشکان و جراحان واگلوس، مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا بودند. نویسنده اصلی، دکتر هالورسن، کار خود را در گروه ژنتیک، دانشگاه کارولینای شمالی ادامه داد. نویسندگان مطالعه از کلینیک مایو، مایکل آکرمن، دکترای دکترا، و دیوید تستر، از کلینیک ریتم ژنتیک قلب برنج ویندلند اسمیت و آزمایشگاه ژنومیک مرگ ناگهانی برنج ویندلند اسمیت، و همچنین پیتر لین، دکتر، از دپارتمان پزشکی آزمایشگاهی بودند. و آسیب شناسی

این مطالعه با کمک مالی مؤسسه ملی بهداشت R01 DA040484 و R01 MH71739 و بودجه بنیاد SUDC و یافتن درمانی برای صرع و تشنج (FACES) حمایت شد. هیچ یک از نویسندگان مطالعه در تصمیم گیری های تامین مالی این سازمان ها شرکت نمی کنند. دکتر Tsien مشارکت در هیئت مشاوره علمی Actelion را گزارش می‌کند، بدون اینکه در طول یک بازه زمانی سه ساله غرامتی دریافت شود. دکتر دوینسکی یک سود سهام در Empatica را گزارش می دهد. این روابط مطابق با سیاست های NYU Langone مدیریت می شوند.