پرتوهای کم دوز با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی در طول زندگی مرتبط است

بر اساس تجزیه و تحلیل آخرین شواهد منتشر شده توسط BMJ امروز.

محققان می گویند این یافته ها “پیامدهایی برای بیمارانی دارد که به عنوان بخشی از مراقبت های پزشکی خود در معرض پرتو قرار می گیرند، و همچنین سیاست گذارانی که در مدیریت خطرات تشعشعات برای کارکنان پرتو و مردم نقش دارند.”

یک سرمقاله مرتبط نشان می دهد که این خطرات “اکنون باید در حفاظت در برابر تشعشعات در پزشکی و جاهای دیگر به دقت مورد توجه قرار گیرند.”

به خوبی تشخیص داده شده است که قرار گرفتن در معرض پرتوهای با دوز بالا می تواند به قلب آسیب برساند، اما شواهد محکمی مبنی بر ارتباط پرتوهای با دوز پایین با بیماری قلبی (مثلاً دوز پرتوهای پراکنده از رادیوتراپی یا کار در صنعت هسته ای) کمتر واضح است.

برای رفع این شکاف دانش، یک تیم بین‌المللی از محققان پایگاه‌های اطلاعاتی علمی را برای مطالعاتی که ارتباط بین طیف وسیعی از بیماری‌های قلبی عروقی و قرار گرفتن در معرض اشعه (عمدتا رادیوتراپی و مواجهه‌های شغلی) را ارزیابی می‌کنند، مورد بررسی قرار دادند.

آن‌ها مجموعه‌های داده غیر اطلاعاتی یا آن‌هایی را که عمدتاً سایر موارد را تکرار می‌کردند حذف کردند، و 93 مطالعه را که عمدتاً در دهه گذشته منتشر شده بودند، برای تجزیه و تحلیل مناسب باقی گذاشتند. این مطالعات طیف وسیعی از دوزها، قرار گرفتن در معرض کوتاه و طولانی مدت، و فراوانی (بروز) و مرگ و میر انواع مختلف بیماری های عروقی را مورد بررسی قرار می دهد.

پس از در نظر گرفتن سایر عوامل مهم، مانند سن در معرض قرار گرفتن، محققان شواهد ثابتی برای افزایش وابسته به دوز در خطرات قلبی عروقی در طیف وسیعی از دوزهای پرتو پیدا کردند.

به عنوان مثال، خطر نسبی به ازای هر خاکستری (Gy) برای همه بیماری‌های قلبی عروقی و انواع خاصی از بیماری‌های قلبی عروقی افزایش می‌یابد، و خطر نسبی به ازای هر واحد دوز در محدوده‌های دوز پایین‌تر (کمتر از 0.1 گری) و همچنین برای دوز پایین‌تر وجود دارد. نرخ ها (قرار گرفتن در معرض چندین ساعت تا سال).

در سطح جمعیت، خطرات مطلق بیش از حد از 2.33٪ در هر گری برای جمعیت فعلی انگلیس و ولز تا 3.66٪ در هر گری برای آلمان متغیر بود که تا حد زیادی منعکس کننده نرخ اساسی مرگ و میر بیماری های قلبی عروقی در این جمعیت ها است.

نویسندگان توضیح می‌دهند که این مساوی است با خطر متوسط ​​​​اما به طور قابل توجهی افزایش یافته در طول عمر 2.3 تا 3.9 مرگ قلبی عروقی به ازای هر 100 نفر که در معرض یک گری پرتو قرار می گیرند.

تفاوت قابل توجهی بین مطالعات یافت شد، اگرچه زمانی که نویسندگان تجزیه و تحلیل خود را به مطالعات با کیفیت بالاتر یا مطالعات با دوزهای متوسط ​​(کمتر از 0.5 گری) یا نرخ دوز پایین (کمتر از 5 میلی گیگ در ساعت) محدود کردند، این به طور قابل توجهی کاهش یافت.

نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که مکانیسم‌های این اثرات قلبی عروقی، حتی در دوزهای بالا، به خوبی درک نشده است.

آنها همچنین اذعان دارند که مطالعات کمی اثرات اصلاح کننده احتمالی شیوه زندگی و عوامل خطر پزشکی را بر خطر تشعشع، به ویژه عوامل خطر عمده قابل اصلاح برای بیماری های قلبی عروقی مانند سیگار کشیدن، چاقی، دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا ارزیابی کرده اند و می گویند که تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. این منطقه.

در پایان، آنها می گویند که یافته های آنها از ارتباط بین قرار گرفتن در معرض دوز بالا حاد و (به میزان کمتر) مزمن قرار گرفتن در معرض پرتو با دوز پایین و بیشتر انواع بیماری های قلبی عروقی حمایت می کند و نشان می دهد که “مضرات تشعشع ممکن است به طور قابل توجهی دست کم گرفته شده باشد، به این معنی که حفاظت و بهینه سازی اشعه در دوزهای پایین باید تجدید نظر کرد.”

این دیدگاه توسط پروفسور Anssi Auvinen از دانشگاه تامپره فنلاند در سرمقاله‌ای مرتبط پشتیبانی می‌شود، که اشاره می‌کند که اگرچه تناقض‌ها و شکاف‌هایی در شواهد مربوط به بیماری عروقی با قرار گرفتن در معرض دوز کم تشعشع وجود دارد، “شواهد بیماری قلبی عروقی به زودی باید اضافه شود. به فهرست موجود خطرات بهداشتی ناشی از تشعشعات.”

او توضیح می دهد که این امر مستلزم بازبینی مفاهیم و استانداردها در حفاظت رادیولوژیکی است، در حالی که استانداردهای سختگیرانه تری برای توجیه و بهینه سازی، به ویژه برای روش های دوز بالا، باید در نظر گرفته شود.

او نتیجه می‌گیرد که اجرای آنها همچنین به آموزش برای بهبود آگاهی، دانش و درک خطرات مرتبط با روش‌های خاص و قرار گرفتن در معرض تجمعی و همچنین ارتباط خطر برای بیماران و مردم نیاز دارد.